देहूचे भाग्य कोणी वर्णावे ! तेथील अणुरेणूंतूनसुध्दा “विठ्ठल विठ्ठल” आवाज येत असेल:

देहूचा अणुरेणू             गर्जे विठ्ठल विठ्ठल
लोकां उध्दरील                 क्षणामाजी

आणि कोकणातील परशुरामाचे देवस्थान् तेथील ती पाखाडी. ती चढायला कठीण असलेली चढण. आई मुलाला म्हणते:

भार्गवराम देवाजीची         पायठणी अवघड
येथून पायां पड                 गोपू बाळा

त्या देवळाला चुना किती लागला, उत्सवात जेवणाचे वेळेस सार करताना चिंच किती लागते, याची गमतीदान वर्णने आहेत :

तिन्ही देवांमध्ये         भार्गवराम उंच
सव्वा खंडी चिंच             उत्सवाला
तिन्ही देवांमध्ये         भार्गवराम जुना
सव्वा खंडी चुना             देवळाला

असा हा भार्गवराम; त्याच्या पूजेला रोज कस्तुरी. आणि एक सखी म्हणते:

कस्तुरीचा वास             माझ्या ओच्याला कुठूनी
आल्ये सख्याला भेटूनी             भार्गवरामा

आणि हिंदुस्थानच्या दक्षिणेकडचा तो रामेश्वर- त्याचे एका ओवीतील वर्णन वाचा:

देवांमध्ये देव             रामेश्वर अति काळा
त्याच्या दोंदावर             रुद्राक्षांच्या रुळती माळा

चिंचवड, नरसोबाची वाडी, खंडोबा यांचीही वर्णने आहेत;

खोबर्‍याच्या वाटया         हळदी भरल्या
देव भंडारा खेळला             जेजूरीचा

कोकणातील राजापूरच्या गंगेचेही वर्णन करणार्‍या किती तरी ओव्या आहेत:

गंगाबाई आली             तळकातळ फोडून
राजापुराला वेढून             वस्ती झाली

आणि प्रसिध्द मुंबापुरी ! तेथील ती मुंबादेवी:

मुंबईची मुंबादेवी         तिची सोन्याची पायरी
सव्वा लक्ष तारूं             उभें कोटाच्या बाहेरी